پژوهش دانشمندان دانشگاه بوفالو حاکی از آن است که پرخاشگری کلامی ممکن است ناشی از عللی زیست شناختی باشد که می‌توان آن را با اندازه‌گیری “نسبت بلندی انگشت حلقۀ شخص (انگشت چهارم از سمت شصت) و بلندی انگشت سبابه” موسوم به (2D:4D)، شناسایی کرد.

به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور (callforpapers.ir) پرخاشگری کلامی به رفتاری اطلاق می‌شود که شخص اقدام به ناسزاگویی، توهین، لقب‌گذاری کنایه‌ای برای افراد و تهدیدهای نژادی می‌کند.

طی این پژوهش که از نخستین تحقیقات در نوع خود است، محققان نسبت (2D:4D) را به عنوان معیاری برای در نظر گرفتن میزان قرارگیری جنین در برابر تستوسترون و شاخصی برای پرخاشگری کلامی در نظر گرفتند.

پیش از این، تحقیقی جداگانه با عنوان ” The Effect of Prenatal Sex Hormones on the Development of Verbal Aggression ” توسط محققان دانشگاه میشیگان و تنسی انجام گرفت که نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که می‌توان نسبت (2D:4D ) را به عنوان مقیاسی در میزان قرارگیری با آندروژن‌های (تستوسترون نیز نوعی آندروژن است) دوران جنینی در نظر گرفت و علاوه بر این، چندین تحقیق نیز رابطه بین نسبت (2D:4D ) و ویژگی‌های اخلاقی و جسمانی متفاوت را نشان داده است.

پژوهشگران طی این تحقیق جدید، نسبت بلندی انگشت حلقه و سبابه چندین بزرگسال را اندازه‌گیری کردند، سپس از آنها خواستند تا پرسشنامه‌های “HEXACO” را در رابطه با بروز رفتارهای پرخاشگرانه خود تکمیل کنند.

“هگزاکو” آزمون شخصیت است که اختصار صداقت، فروتنی، تهییج پذیری، برونگرایی، سازگاری، وظیفه‌شناسی و گشودگی به تجربه است.

این تیم تحقیقاتی دریافتند مردان و زنانی که نسبت (2D:4D ) کوچکتری داشتند، بر اساس جواب پرسشنامه‌های خودشان، از نظر کلامی پرخاشگرتر بودند.

به گفته دکتر “آلیسون شاو”، یافته‌های این پژوهش از نخستین گام‌هایی برای درک بهتر علل زیست شناختی و روند رفتارهای پرخاشگرانه کلامی است که می‌تواند راهکارهای پیشگیرانه موثرتری را برای مهار اینگونه رفتارها در اختیار محققان قرار دهد.