کتاب راهنمای مصرف میکروسیلیس در بتن توسط استاد علی اکبر رمضانیانپور ( استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر) و مهندس نگین اعرابی امسال در انتشارات نگارنده دانش منتشر گردیده است.

امروزه، تولید و مصرف بی‌رویه سیمان پرتلند در سراسر جهان یکی از چالش برانگیزترین مسائل زیست‌محیطی به‌حساب می‌آید.

به‌طور معمول برای تولید یک تن سیمان به بیش از تن مواد اولیه نیاز است که به‌ازای آن یک تن گاز گلخانه‌ای از جمله دی‌اکسید کربن در محیط طبیعی منتشر می‌شود. این چالش دوست‌داران محیط زیست را بر آن داشته است که به فکر چاره باشند.

جمع‌آوری دوده‌ای که از دودکش کارخانه‌های تولید فلز سیلیسیم و آلیاژهای آن متصاعد می‌شود و جایگزین کردن آن به‌عنوان بخشی از سیمان یک راه حل مناسب است. این دوده که آن را به میکروسیلیس یا دوده‌سیلیس می‌شناسند، پس از سرد شدن چگال شده و بر سطح زمین می‌نشیند و به‌مرور زمان کاربری زمین‌های اطراف کارخانه را مختل می‌سازد. نارضایتی عمومی و دیگر پیامدهای زیست‌محیطی سازمان حفظ محیط‌زیست را بر آن داشت تا صاحب چنین صنایعی را مکلف به جمع‌آوری میکروسیلیس نمایند.

به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور (callforpapers.ir) اگرچه در این کتاب مزایای مصرف این ماده در بتن به تفصیل شرح داده شده است، اما شایسته است، توجه خوانندگان کتاب را به مصرف این ماده در سواحل خلیج فارس که مسأله دوام بتن در آن حیاتی است، جلب کنیم. این ماده به‌دلیل کاهش نفوذپذیری یون کلر، دوام بتن را در مناطق جنوبی کشور افزایش می‌دهد. از جمله پروژه‌هایی که این ماده در آنها مصرف شده است، می‌توان به ساختمان‌های بلند، اسکله‌ها، سدها، پل‌ها، شمع‌ها، مخازن، استخرها، باشگاه‌ها، فونداسیون‌های بزرگ و قطعات پیش‌ساخته اشاره کرد.

لازم است، یک بار دیگر تأکید کنیم که این ماده اگر در بتن دفن نشود، محل دفنی جز محیط طبیعی پیدا نمی‌کند.

امیدواریم، کتاب حاضر ابزار سودمندی جهت انتخاب صحیح مواد سیمانی باشد و انتظار داریم طراحان در کنار طرح مخلوط بهینه، توجه ویژه‌ای به حفظ محیط زیست و توسعه پایدار ایران عزیزمان داشته باشند.

آدرس دفتر مرکزی: تهران میدان انقلاب، خیابان جمالزاده جنوبی، کوچه دانشور، پلاک 9 واحد 3

تلفن سفارش: 66425595-021