دکتر سیدجلال الدین هاشمی، استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران، پس از یک دوره طولانی بیماری، روز شنبه 17 خردادماه در پی عارضه مغزی در مونترال کانادا درگذشت.

به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور ؛ طبق اطلاعات اولیه کسب شده از خانواده استاد، مراسم تشییع و ترحیم ایشان، روز دوشنبه در شهر مونترال برگزار شده و مراسم یادبودی نیز روز یکشنبه آینده از ساعت 11:30 در مسجد دانشگاه تهران برگزار خواهد شد.

دکتر سیدجلال الدین هاشمی که متولد 18 اردیبهشت 1336 در شهر تهران بود پس از پایان تحصیلات فوق‌لیسانس در دانشگاه تهران، مدرک دکتری خود را در رشته مهندسی شیمی از دانشگاه مک‌گیل کانادا دریافت کرده بود.

استاد در طول سالها خدمت در دانشگاه تهران، مسئولیت های مختلفی ازجمله معاونت اداری و مالی دانشکده فنی دانشگاه تهران در دهه 1360، معاونت اداری و مالی دانشگاه تهران در سال 1368، ریاست دانشکده فنی کاسپین (دانشگاه تهران) در سال های 1381 تا 1388، مسوولیت راه اندازی و ریاست دانشکده فنی فومن دانشگاه تهران در سال های 1384 تا 1388، مسوولیت راه اندازی مراکز رشد و پارک علم و فناوری دانشگاه تهران در سال 1381، دبیری اجرایی کنگره بین المللی فردوسی، احداث مجتمع رفاهی دانشگاه تهران، راه اندازی درمانگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، راه اندازی طرح گسترش دانشکده فنی دانشگاه تهران، همکاری در تأسیس و راه اندازی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران، همکاری در تأسیس مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، عضویت در هیأت امنای موقوفات مرحوم دکتر افشار و عضویت در هیأت مدیره بنیاد حامیان دانشکده فنی دانشگاه تهران را برعهده داشت.

هیات رییسه پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران در اطلاعیه ای با ابراز تاسف از فقدان استاد سید جلال الدین هاشمی، آورده است: «خبر درگذشت دوست و همکار گرامی، مرحوم دکتر سید جلال‌الدین هاشمی، استاد دانشکده مهندسی شیمی پردیس دانشکده‌های فنی و از چهره‌های فعال و خدوم اجرایی دانشگاه تهران، موجب اندوه و تاسف عمیق شد.

این استاد فقید که در طول عمر ارزشمند خویش، خدمت به دانشگاه تهران و جامعه دانشگاهی کشور را سرلوحه فعالیت‌های اجرایی خود قرارداده بود در سال‌های خدمت در سمت‌های مختلف اجرایی در پردیس دانشکده های فنی و دانشگاه تهران، مصدر و منشاء خدمات بزرگ اجرایی و اداری بود که امید است از باقیات‌الصالحات کارنامه اعمال ایشان در نزد خداوند متعال محسوب شود.

پردیس دانشکده‌های فنی، مصیبت فقدان این چهره خدوم دانشگاهی را به خانواده محترم و بازماندگان معزز آن استاد فقید و کلیه اعضای محترم هیات علمی، کارکنان شریف و دانشجویان عزیز تسلیت عرض نموده، از درگاه خداوند منّان برای آن مرحوم رحمت و مغفرت و برای بازماندگان، دوستان و همکاران گرانقدر، صبر و شکیبایی مسالت دارد.»

حبیب‌الله بیطرف، مدیر عامل بنیاد حامیان دانشکده فنی هم در پیامی به مناسبت درگذشت دکتر هاشمی آورده است: «درگذشت چهره خدمتگزار، صمیمی و تلاشگر دانشگاه تهران، شادروان دکتر سیدجلال‌الدین هاشمی، همکاران دانشگاهی و دوستداران ایشان را در اندوهی عمیق فرو برد.

این استاد گرانقدر که غیر از جهد عالمانه در امور آموزشی در دانشکده فنی، بخش بزرگی از عمر کوتاه اما پر برکت خود را در عرصه فعالیت‌های اجرایی در دانشکده فنی، دانشگاه تهران و بنیاد حامیان دانشکده فنی مصروف داشت و یادگارهای ماندگار و ارزشمندی از خود به جای گذاشت، قطعا از نام‌های فراموش‌نشدنی تاریخ دانشگاه تهران خواهد بود.

اینجانب درگذشت این چهره خدوم دانشگاهی را به کلیه استادان، دانشجویان، دانش‌آموختگان، کارکنان پردیس دانشکده های فنی و همچنین اعضای محترم خانواده ایشان تسلیت گفته و ضمن آرزوی صبر و شکیبایی برای بازماندگان، برای آن مرحوم، رحمت و غفران واسعه الهی را طلب می‌کنم.»

در پیام تسلیت میرعلیرضا مهنا، دبیر کانون مهندسین فارغ التحصیل دانشکده فنی دانشگاه نیز آمده است: «دکتر سیدجلال‌الدین هاشمی، دانش آموخته مهندسی شیمی و عضو هیات علمی دانشکده فنی پس از رویارویی چند ساله با عارضه مغزی درگذشت. خبری که غیرقابل انتظار نبود ولی بازهم چنان تاسف‌انگیز و اندوهناک بود که چند ساعت به طول انجامید تا باور کنیم این حادثه غمناک به وقوع پیوسته است.

دکتر هاشمی از جمله خدمتگزاران بی‌ادعای جامعه دانشگاهی بود که با تلاش خستگی‌ناپذیر عمر خویش را وقف اعتلای دانشگاه تهران و جامعه دانشگاهی کرده بود. وی فردی بود که با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد خود می‌توانست در هر مسیری که قدم بگذارد به راحتی به قله‌های آن عرصه گام نهد ولی هیچگاه عشقی بالاتر از خدمت به دانشگاه در سر نداشت.

وی با بی‌تکلفی بسیار منشاء خدمات ارزنده و ماندگاری برای دانشکده فنی و دانشگاه تهران بود که شرح آن از این مجال خارج است ولی بدون شک نام وی در زمره افرادی به یادگار خواهد بود که در تاریخ دانشگاه تهران صادقانه‌ترین تاثیرگزاری‌ها را داشته‌اند.

او در واپسین سال‌های حیات کوتاه و پربار خویش به نقش‌آفرینی در بنیاد حامیان دانشکده فنی نیز پرداخت که متاسفانه بیماری به او امان نداد و بسیاری از ایده‌های او معلق ماند. وی در چند سال اخیر به طور مداوم جهت انجام معالجات به خارج از کشور عزیمت می‌کرد تا آنکه سال گذشته نیز با وداعی اندوهناک که در سرسرای اصلی دانشکده فنی با وی داشتم عازم کانادا شد و سرانجام در همانجا دار فانی را بدرود حیات گفت.

اینجانب این ضایعه را به خانواده محترم ایشان، استادان، کارکنان، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشکده فنی و دانشگاه تهران تسلیت عرض کرده و برای آنان صبر و شکیبایی مسئلت می‌نمایم.

روحش شاد، یادش گرامی و راهش پاینده باد.»