همايش ملي توانمندسازي شهرهاي كوچك مقياس با تاكيد بر ويژگيهاي شهر شال 21 دیماه 1390 توسط استانداری قزوین و تحت حمایت رسمی سیویلیکا برگزار شد.

به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهش کشور، بیانیه پایانی اولین همایش ملی توانمندسازی شهرهای کوچک به شرح زیر می باشد:

سپاس خداوند را که با تلاش همه عزیزان، اولین همایش ملی توانمندسازی شهرهای کوچک با موفقیت برگزار شد.

از استادان ارجمند عضو هیات علمی و اعضای محترم شورای سیاستگذاری و همه دست اندرکاران اجرایی همایش که با صرف وقت زیاد و شرکت در جلسات متعدد در مدت نزدیک به یک سال زمینه و امکان برگزاری، و از همه اندیشمندان متخصصان دانش پژوهان و دانشجویان عزیز که با ارسال مقاله غنای هرچه بیشتر همایش را فراهم کردند تشکر و قدردانی می کنیم.

همچنین از تمامی مشاوران شهرداران و مسئولین اجرایی که در مباحث علمی پنل های تخصصی شرکت کردند و با بیان تجربیات عملی و اجرایی خود در اعتبار بخشیدن هر چه بیشتر به همایش تلاش و کوشش فراوان نمودند سپاسگزاری می کنیم.

با توجه به قرار گرفتن 85 درصد از شهرهای کشور در رده جمعیتی زیر 50 هزار نفر و رشد شدید شهرهای بزرگ و گسترش معضلات اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی آنها و غیر اقتصادی شدن بیش از پیش شهرهای بزرگ لزوم توانمندسازی شهرهای کوچک و متوسط بیش از پیش آشکار می گردد تا بتواند در جلوگیری از رشد شتابان شهرنشینی در کلان شهر ها و سکونتگاههای بزرگ یاری رساند. از طرف دیگر شهرهای کوچک به علت نداشتن امکانات اقتصادی اجتماعی رفاهی و فرهنگی نه تنها نمی توانند پذیرای جمعیت سرریز شهرهای بزرگ باشند بلکه امکان نگهداشت جمعیت جوان خود را نیز ندارند.

برگزار کنندگان این همایش که بعنوان اولین نشست ملی با موضوع توانمندسازی شهرهای کوچک در تاریخ شهرسازی کشور محسوب می شود امیدوارند که پایان همایش و ارائه این جمع بندی آغازی بر توجه بیشتر مجامع علمی آموزشی پژوهشی قانون گذاری و اجرایی کشور به موضوع شهرهای کوچک بعنوان مهمترین مراکز نگهداشت جمعیت و امکانات در پهنه سرزمین باشد و هیات علمی همایش نیز نتایج مباحث و گفتگوهای انجام شده در محورهای مورد بحث را به شرح زیر اعلام می کند:

• ضرورت تامین خدمات رفاهی و عمومی در شهرهای کوچک بمنظور نگهداشت جمعیت و تاخیر در مهاجرت به شهرهای بزرگ تر.

• تامین و اتخاذ سیاست مسکن مناسب برای شهروندان.

• ضرورت توجه به رشد اقتصادی و توسعه اشتغال در شهرهای کوچک.

• ضرورت توجه به کاهش فقر و محرومیت زدایی در شهرهای کوچک.

• ضرورت توجه به ملاحظات زیست محیطی در شهرهای کوچک

• ضرورت دست یابی به منابع مالی پایدار برای ایجاد زیرساخت های شهری.

• لزوم برنامه ریزی شهرهای کوچک در قالب مجموعه شهری یا برنامه ریزی های منطقه ای.

• ضرورت توجه ویژه به مدیریت شهری در شهرهای کوچک.

• ضرورت تهیه برنامه های استراتژیک برای شهرهای کوچک.

• ضرورت تدوین شاخص های توانمندسازی برای شهرهای کوچک.

• ایجاد دبیرخانه دائمی توانمندسازی شهرهای کوچک در استان قزوین.

• تغییر دیدگاه مدیران منطقه ای نسبت به شهرهای کوچک.

• تبادل تجارب بین استانهای مختلف کشور و تجارب جهانی.

• تقویت در توانمندسازی با مشارکت مدیران ارشد کشور و تحرک مدیران شهرهای کوچک.

• راهکارهای کاهش تصدی گری دولت و ایجاد امید و انگیزه در مردم از طریق مشارکت شهروندان در مدیریت شهری .

• ایجاد ستادی برای برقراری ارتباط دائمی بین نهادهای محلی شهرهای کوچک کشور.

• کمک به توسعه پایدار شهرهای کوچک از طریف استقرار دانشگاهها و مراکز آموزش عالی.

• ایجاد نهضت بازگشت به شهرهای کوچک.جلوگیری از تبدیل شهرهای کوچک به شهرهای خوبگاهی از طریق جلوگیری از استقرار صنایع بزرگ در اطراف شهرهای بزرگ و انتقال آنها به حوزه های نفوذ شهرهای کوچک.

• واگذاری اختیارات شورایعالی شهرسازی و معماری ایران به مراکز تصمیم گیری استانی برای تسریع فرایند تصویب طرح های توسعه و عمران.

• توجه به آموزش شهرداران و اعضای شورای اسلامی شهرها در زمینه های مرتبط با مدیریت شهری.

• برنامه ریزی مشارکتی و استفاده از نیروی محلی در فرایند برنامه ریزی.

• ضرورت تدوین برنامه های استراتژیک برای شهرها و لزوم آموزش شهرداران قبل از انتصاب آنها به منظور آشنایی و پایبندی به برنامه های مصوب.

• توجه به ارزش های تاریخی و فرهنگی شهرها