دبیر هفتمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی ایران گفت: این سمپوزیوم از اول تا سوم دی ماه امسال در محل دانشگاه خوارزمی در تهران برگزار می‌شود.

به گزارش پایگاه فراخوانهای علمی پژوهشی کشور ؛ دکتر محمدرضا جلالی در گفت وگو با ایسنا گفت: نوروپسیکولوژی رویکرد و گرایشی میان رشته‌ای است که در آن رفتار موجودات، خاصه رفتار آدمی و زمینه‌های علیتی رفتار با توجه به بنیان‌های بنیادی و عصبی آن مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد و به تعبیری رویکرد نوروپسیکولوژیکال به رفتار، وارسی روابط میان ساختار و رفتار است.

وی افزود: در این نگاه رفتار موجودات در حیطه‌های مختلف هنجاری و نابهنجاری بر مبنای پایه‌های عصبی و مغزی مدنظر واقع شده و موضوع وارسی‌های پژوهشی واقع می‌شود و به تعبیر برخی صاحب نظران این حوزه، نوروپسیکولوژی، نوعی روان شناسی عصب پایه محسوب می‌شود.

جلالی خاطرنشان کرد: اگر با نگاهی اجمالی مجموعه مقاله‌های منتشر شده سمپوزیوم‌های پیشین را مورد نظر قرار دهید درخواهید یافت که عناوین بررسی‌های پژوهشی و مروری این مجموعه‌ها پوشانندگی وسیعی دارند و توجه رویکردهای نظری و فلسفی و اخلاقی به انسان و رفتار انسان را هم برمی‌انگیزند و با این حال تعامل و همکاری روان پزشکان، عصب شناسان، زبان شناسان و روان شناسان گستردگی بیشتری دارد.

وی با اشاره به برگزاری هفتمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی ایران در دی ماه امسال، گفت: اولین سمپوزیوم در سال 1364 به همت پیشگامان این حیطه نظیر دکتر عظیم وهاب زاده، دکتر محمدنقی براهنی، دکتر ارسلان ضرابی که اینک در میان ما نیستند در دانشکده توان بخشی برگزار شد و مجموعه مقاله‌های آن سمپوزیوم در سال 1365 به چاپ رسیده است.

وی ادامه داد: دومین سمپوزیوم نوروپسیکوژی در آبان سال 1381 در دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین به اجرا درآمد که همزمان با صدمین سال روز تولد الکساندر لوریا یکی از بنیان گذاران نوروپسیکولوژی نیز سبب توجه اختصاصی به کارهای او و ترجمه آثارش که غالبا از سوی دکتر حبیب اله قاسم زاده انجام یافته، گردید و مجموعه مقاله‌های دومین سمپوزیوم به کوشش دکتر قاسم زاده به چاپ رسید.

وی افزود: در تمام سمپوزیوم‌ها، پژوهشگران جوان حیطه نوروپسیکولوژی با ارایه مقاله‌های پژوهشی خویش در وجوه مختلف و موضوعات متنوع در کنار صاحب نظران با سابقه این حیطه به همکاری علمی مبادرت می‌ورزند.

دبیر هفتمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی ایران با اشاره به رویکرد آسیب شناختی در موضوع هفتمین سمپوزیوم نوروپسیکولوژی گفت: در روند اجرای سمپوزیوم‌ها به تدریج سعی بر آن بوده در کنار عنوان‌های عمومی نوروپسیکولوژی مثل حافظه، هیجان، شخصیت، ذهن، شناخت، زبان وتفکر، بازپروری، یادگیری، اخلاق، فرهنگ و هنر و مقوله‌های مرضی و نابهنجاری مانند اعتیاد و بزه کاری و خشونت و ناسازگاری و رفتارهای انحرافی و ضد اجتماعی، تمرکزی اختصاصی نیز روی موضوعی خاص صورت گیرد و در فراخوان مقاله‌ها از مخاطبان بخواهیم جدای از حیطه‌های عمومی نوروپسیکولوژی حیطه اختصاصی سمپوزیوم را هم که هر زمان به اقتضای شرایط جامعه تعیین می‌گردد، مورد توجه و نظر علمی و پژوهشی قرار دهند.

وی در پایان گفت: این بار به دلیل نگرانیهای روزافزون آسیب شناختی در مسایل روانی و اجتماعی که به سان التهاب زیرپوستی، استرس تشدید شونده در جامعه وارد می‌کند، خواستیم که با رویکرد نوروپسیکولوژیکال به بررسی مسایل آسیب شناختی بپردازیم و در مقاله‌های پژوهشی و نقد و بررسی‌های علمی و نظری و همین طور سخنرانی‌های علمی و پانل‌های تخصصی بیشتر به چالش علمی در این موضوع ترغیب کرده باشیم.